Ruth Benedict

Ruth Benedict z domu Fulton (ur. 5 czerwca 1887 w Nowym Jorku, zm. 17 września 1948 tamże) – amerykańska badaczka z dziedziny antropologii.

Uczęszczała do Vassar College, które ukończyła w 1909 roku. Od 1919 roku studiowała na Columbia University, gdzie była uczennicą Franza Boasa. W 1923 roku otrzymała doktorat i rozpoczęła pracę na wydziale. Do jej studentów należeli Margaret Mead, z którą miała romans, oraz Marvin Opler.

Jej badania miały wielkie znaczenie dla rozwoju antropologii kulturowej. Jej największe dzieło to ''Wzory kultury'' (''Patterns of Culture'', 1934). Badała plemiona Ameryki Północnej, w tym kalifornijskie plemię Serrano i kanadyjskie Czarne Stopy.

Antropologia według niej to nauka o ludziach żyjących w społeczeństwie, kultura natomiast to syntetyczna i zintegrowana konfiguracja wzorów myślenia (zorganizowana wokół wzoru głównego). Kultura jest niepowtarzalna i niesprowadzalna do swych elementów. Nie można analizować pojedynczych wzorów w oderwaniu od całości.

Wpływy idei Franza Boasa, jej nauczyciela i mentora, nazywanego ojcem amerykańskiej antropologii, są wyraźne w pracy Benedict. Ruth Benedict jest kontynuatorką jego badań.

Benedict zajmowała pozycję przewodniczącej Amerykańskiego Towarzystwa Antropologicznego i była członkinią Amerykańskiego Towarzystwa Folklorystycznego. Jej praca skierowała zarówno antropologię, jak i folklorystykę na nowe tory – odeszła od dyfuzjonizmu kulturowego ku teoriom ujmującym kulturę w sposób zintegrowany, interpretującym ją jako całość. Zajmowała się relacjami pomiędzy osobowością, sztuką, językiem i kulturą. Nacisk kładła na fakt, że żaden z tych elementów nie istnieje w izolacji – taką teorię przedstawiła w książce ''Wzory kultury'' wydanej w 1934 roku.

Inna jej znana praca to studium kultury japońskiej, ''Chryzantema i miecz: wzory kultury japońskiej'' (''The Chrysanthemum and the Sword: Patterns of Japanese Culture'', 1944). Źródło: Wikipedia